4 Kasım 2011

[Portre]

Dünya müzesinin en renkli portresi gibi
İki yanağıma sığdırıp gülüşümü
Renkli tırnaklarımı gösterir gibi,
Parmak uçlarımı değdirerek ağzıma
Ölümcül bi sevinç yaşıyorum!
Gün günden güzel diyerek.
Hep severek, hep gülerek
Lirik bir şiir olamam diyorum…
Şapkamda dört mevsim
Saçlarımda hep rüzgâr
Onlar dalgalandıkça dünyanın en havalı portresi sanıyorum kendimi,
Sonra olsun diyorum!
Bu tür zımbırtılarla magazinleştiriyorum kendimi…
Her nefes alışımda oksijenin sesini duyar gibi sevinerek
Hayat acemileriyiz biz olur o kadar diyorum
Neyse işte,
Dünyanın en renkli portresinde,
Gün günden güzel diyerek!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder