Bazı İnsanlar Tanıdım Durdum Yoruldum!

Bazı insanlar tanıdım, hep bazısı olarak kaldılar unutuldular, yitirdiler benliklerini bende..

Bazı insanlar tanıdım, bazılıklarını kişiselleştirip, benimle varoldular, bana kattılar benliklerini..

Bazıları ise hep yalanlar, dolanlar, bağırtılarla geldi ve yüksek dozajda bir yok oluş savurdum benliklerine..

Bazılarını çok sevdim, senlik benlik kavgamız olmadan hep biz olduk, bizliklerin kıyısında çayır çimen geze geze yorulduk..

Bazı insanlar tanıdım, sırf yanımda olmak için yanımda oldular, sonra da zamanı gelince yanlarım doldu ve yalan oldular..

Bazıları bazı zamanlarda benim bile sıkıldığım benliğimi alıp ceplerine doldurdu, benimle varoldu..

Bazılarının sadece sesi vardı, ne zaman bir dokunuşa ihtiyaç duysam, soyutluğa doğru bir yol oluştu benliklerinde ve seslerini boşluğa bıraktım bende, sustular..

Bazıları öylesine vardı, olsa da olurduu, olmasa da..

Ama bazıları olmazsa, kolum kanadım kırılır, incinir, adım toprağa karışır, yeşermek için yağmur beklerdim..

Bazılarını hep sevdim, çok sevdim, bazılarına hep sövdüm, hep saydım, bazılarını unuttum gitti diğer bazılarına karıştılar ve çoğu insan ‘bazı’ bile olamadı hayatımda..

İşte böyle var olduk, var olmaya devam ediyoruz bazı’lıklarımızın eşiğinde.. 

Ve bu yazımın sonuna şimdi cuk diye oturacak bir şarkı biliyorum tabiiki de hatunum Şebnem Ferah’tan;

‘Hayatıma giren herkese, yaşanmış her şeye

Teşekkürler büyüyorum sizinle..’

e dinleyin bide tam olsun :)