5 Ayakkabı, 3 Tişört, 7 Çanta.. Yok mu Arttıran!

Alışveriş bir hastalıksa acilen tedaviye ihtiyacım var!

Biz hatunlar hep onu, bunu, şunu bahane ederek mutlu olmak için kendimizi alışverişe verdiğimizi iddia ederiz ama alışveriş ruhu kaç saat mutlu eder ki! Birkaç saat hadi bilemedin bir ya da birkaç gün.

Peki ya sonra?

Aldığım bi çantaya birkaç saat bakıp mutlu olmuşluğum var ama aradan bikaç gün geçipte o çantaya alıştıktan sonra ‘iyki almışım ben bu çantayı, ayy ne mutluyum!’ demişliğim yok. E bu durumda hemcinslerime ve dişi oluşuma layık olarak ‘sıkıldım ben bu çantadan yeeağğ yeni bi çanta almam lazım’ triplerine girmem kaçınılmaz.

Yani bu durumda para mutluluk getirmiyor denemez aksine gayette böyle kocaman kocaman getirir ama parayla satın alınan malların getirdiği mutluluk geçici mi oluyor ne!

Aslında belki de bir ayakkabı yerine sinema bileti, pahalı bir çanta yerine spor salonu üyeliği, araba yerine seyahat, ruj yerine tiyatro oyunu bileti, son model bi telefon yerine bissssürü konser bileti vs.. Kısaca mal sahibi olmaktansa tecrübe sahibi olmak, hayatı hep üstlerde dolu dolu yaşamak adına para harcamak! Yani bu piknikler, tiyatro oyunları, konserler kısaca farklı tecrübeler hayatı zenginleştirip memnuniyeti yükseltir. Ve hatta gittiğimiz sinemadaki izlediğimiz filmi aradan bikaç gün geçtikten sonra hatırlayıp ‘ayy ne güzeldi’ diyerek mutlu olabilitemiz bile var! Ama yapamıyoruz işte. Hayata tüm şeffaflığıyla karışıp, kendimizi bu para harcayarak modernleştirme levellerinden alıkoyamıyoruz. Her şehirde en az bitane bulunan ve bir ünlünün deyimiyle ‘pasaj irisi’ olan AVM’lerde ömür törpülüyoruz. Buluşmalarımız, sosyalleşmelerimiz, gezmelerimiz hep oralarda..

Havalar ısınıp çimenlerin, sahil kenarlarının bize ‘geel, geeel, ne olursan ol ister öğrenci ister fukara gene gel!’ çağrısı yaptığı şu zamanlarda bu gidişe bi dur demeliyiz! Demeliyim!

Sizi bilmem ama benim çok ihtiyacım var buna. Gerçi şöyle oldukça zengin, sayamadığım kadar çok param olsa böyle bi gidişe ‘dur!’ deme ihtiyacı hissetmezdim kendimde ama işte ‘ah felek zalim felek, kime ceket kime yelek’ diyorum.

O zaman ey hatunlar haydin hep beraber edelim duamızı;

‘Yareppiiiiimm sen alışveriş yaparken bizim aklımıza mukayyet ol, gözlerimize perdeler indirtme, limitimizi aştırtma, cüzdanlarımızdan bizi taşırtma yareppiiiimm!’

Haydin hep beraber; ‘Amiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin’

Bu arada beyler hiç alınmasın ‘aşk olsun nur biz sanki hiç alışveriş yapmıyomuyuz!’ dediğinizi duyar gibiyim. Alışveriş yapın yapmasınada amanın siz siz olun töbe deyin her zaman ki gibi usturuplu yapın alışverişinizi, sakın ola bir hatunun bu gizemli yolculuğuna kaptırmayın kendinizi, sonra cıss olur valla:)

Ayy bakın dilime bi dolandı mı üç gün gitmeyen reklam repliği geldi aklıma; ‘Paraları paraları deli gibi deli gibi paraları deli gibi saç saç saç, çar çur, har vur al, deli gibi deli gibi saç saç saç, paraları paraları saç, deli gibi deli gibi aaaal, deli gibi deli gibi deli gibi deli gibi deli gibi deli gibi deli gibi çar çur har vur saç saç saç saç saç saç saç saç saç, deli gibi deli gibi al al al aaaaaaaaaaaaaaaaaaaal!’ 

Deli gibi deli gibi al diyince kulağa hoş geliyoda saç saç saç kısmı pek hoş bi tını değil ya dimi! :)

Saç saç saç.. ma.. saçma!

Bu daha iyi mi ne :)