13 Kasım 2011

Ben-Siz!

Ben annemin fedakârlığıyım.
Babamın ben çocukken söylediğim mehter marşlarını kaydettiği kasetim.
Kardeşimin neşesiyim.
Odamda gizlice yazılar yazıp biriktirdiğim kâğıt yapraklarıyım!
Her yolculuğa çıktığımda gidemediğimi düşündüğüm şehirlerden ibaretim.
Bir gün bana ‘başaracağına inanıyorum kızım’ diyen öğretmenimim.
Her gülümsediğimde daha çok artan yaşamın sevinciyim.
Yaşamıma eşlik eden,  sözlerimi hislerine tercüman addeden herkesim,
Ben Sema’yım gökyüzü kadar büyük bi yüreğim,
Ben Nur’um o yüreği aydınlatacak kadar çok ışığım var.
Ben, başkaları sayesinde ben oldum…
Ve sende öyle!

Kim ne kadar büyük ve şaşaalı olursa olsun, kendini başkalarına paylaştırmayı bilmeli. En ufak şeylerin büyük etkilerini teslim edebilmeli.
Biri size bir şey dedi, biri omuz verdi, biri hep sevdi, biri öyle yaptı, biri böyle ve sen ‘sen’ oldun bu sayede.
Boşuna dememiş ‘beni sizler var ettiniz’ diyen! :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder